бил е поочупил

Речник на българския език

1. бил е поочупил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поочупил е производна форма на поочупя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).