бил е поотпочинал

Речник на българския език

1. бил е поотпочинал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поотпочинал е производна форма на поотпочина (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).