бил е поопростявал

Речник на българския език

1. бил е поопростявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поопростявал е производна форма на поопростявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).