бил е поопростил

Речник на българския език

1. бил е поопростил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поопростил е производна форма на поопростя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).