бил е поокъсил

Речник на българския език

1. бил е поокъсил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поокъсил е производна форма на поокъся (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).