бил е поожулил

Речник на българския език

1. бил е поожулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поожулил е производна форма на поожуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).