бил е пооживил

Речник на българския език

1. бил е пооживил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооживил е производна форма на пооживя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).