бил е пооголял

Речник на българския език

1. бил е пооголял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооголял е производна форма на пооголея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).