бил е пооголил

Речник на българския език

1. бил е пооголил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пооголил е производна форма на пооголя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).