бил е пообличал

Речник на българския език

1. бил е пообличал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е пообличал е производна форма на пообличам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).