бил е понапъпил

Речник на българския език

1. бил е понапъпил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понапъпил е производна форма на понапъпя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).