бил е понапил

Речник на българския език

1. бил е понапил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понапил е производна форма на понапия (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).