бил е понаобиколил

Речник на българския език

1. бил е понаобиколил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понаобиколил е производна форма на понаобиколя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).