бил е понабутал

Речник на българския език

1. бил е понабутал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понабутал е производна форма на понабутам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).