бил е понабирал

Речник на българския език

1. бил е понабирал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е понабирал е производна форма на понабирам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).