бил е позачудил

Речник на българския език

1. бил е позачудил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е позачудил е производна форма на позачудя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).