бил е позаоблил

Речник на българския език

1. бил е позаоблил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е позаоблил е производна форма на позаобля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).