бил е поблазнил

Речник на българския език

1. бил е поблазнил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е поблазнил е производна форма на поблазня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).