бил е ошмулвал

Речник на българския език

1. бил е ошмулвал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е ошмулвал е производна форма на ошмулвам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).