бил е оттулил

Речник на българския език

1. бил е оттулил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е оттулил е производна форма на оттуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).