бил е отпоил

Речник на българския език

1. бил е отпоил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е отпоил е производна форма на отпоя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).