бил е остроумничил

Речник на българския език

1. бил е остроумничил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е остроумничил е производна форма на остроумнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).