бил е опосталявал

Речник на българския език

1. бил е опосталявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е опосталявал е производна форма на опосталявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).