бил е онемявал

Речник на българския език

1. бил е онемявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е онемявал е производна форма на онемявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).