бил е обулчил

Речник на българския език

1. бил е обулчил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е обулчил е производна форма на обулча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).