бил е обмитил

Речник на българския език

1. бил е обмитил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е обмитил е производна форма на обмитя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).