бил е обложил

Речник на българския език

1. бил е обложил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е обложил е производна форма на обложа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).