бил е облагородил

Речник на българския език

1. бил е облагородил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е облагородил е производна форма на облагородя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).