бил е обзаложил

Речник на българския език

1. бил е обзаложил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е обзаложил е производна форма на обзаложа се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).