бил е накокошинил

Речник на българския език

1. бил е накокошинил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е накокошинил е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).