бил е набрулял

Речник на българския език

1. бил е набрулял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е набрулял е производна форма на набрулям (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).