бил е набелил

Речник на българския език

1. бил е набелил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е набелил е производна форма на набеля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).