бил е интубирал

Речник на българския език

1. бил е интубирал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е интубирал е производна форма на интубирам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).