бил е доутолил

Речник на българския език

1. бил е доутолил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е доутолил е производна форма на доутоля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).