бил е доугоявал

Речник на българския език

1. бил е доугоявал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е доугоявал е производна форма на доугоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).