бил е доубедил

Речник на българския език

1. бил е доубедил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е доубедил е производна форма на доубедя (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).