бил е доизлял

Речник на българския език

1. бил е доизлял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е доизлял е производна форма на доизлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бил е доизлял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е доизлял е производна форма на доизлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).