бил е бучил

Речник на българския език

1. бил е бучил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е бучил е производна форма на буча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).