бил е бунил

Речник на българския език

1. бил е бунил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е бунил е производна форма на буня (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).