бил е блещукал

Речник на българския език

1. бил е блещукал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е блещукал е производна форма на блещукам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).