бил е бленувал

Речник на българския език

1. бил е бленувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е бленувал е производна форма на бленувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).