бил е блажил

Речник на българския език

1. бил е блажил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е блажил е производна форма на блажа (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).