бил е бесувал

Речник на българския език

1. бил е бесувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил е бесувал е производна форма на бесувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).