бил доизлял

Речник на българския език

1. бил доизлял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил доизлял е производна форма на доизлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. бил доизлял — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил доизлял е производна форма на доизлея (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).