бил двуличничил

Речник на българския език

1. бил двуличничил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил двуличничил е производна форма на двуличнича (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).