бил бучил

Речник на българския език

1. бил бучил — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил бучил е производна форма на буча (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).