бил бунтувал

Речник на българския език

1. бил бунтувал — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

бил бунтувал е производна форма на бунтувам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).