било хулило

Речник на българския език

1. било хулило — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било хулило е производна форма на хуля (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).