било устоявало

Речник на българския език

1. било устоявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било устоявало е производна форма на устоявам (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).