било усамотявало

Речник на българския език

1. било усамотявало — преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

било усамотявало е производна форма на усамотявам се (преизк. накл., мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).